ψυχοαναληπτικός

και ψυχαναληπτικός -ή, -ό, Ν

(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ψυχοαναληπτικά

(φαρμ.) ψυχοτρόπα φάρμακα που βελτιώνουν τη διανοητική απόδοση, διεγείρουν την εγρήγορση και ελαττώνουν το αίσθημα τού καμάτου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. psychoanaleptique < psycho- (< ψυχή + αναληπτικός].